May 4, 2011

Peleceh.

Mungkin sbb aku ni bkan jenis cerewet or peleceh.  I am easy going dan sempoi. Jadik kalau ada org yg menyusahkan benda2 yg senang, mmg aku nak naek angin jer.

Contohnya baru ni masa bercuti kat PD.  Anak sedara SP yg sorang tu..mmg peleceh sungguh tau. Dah ler dia ni set2 mmg selfish gitu.  Kalau benda tu ada kepentingan dgn dia, she will segera buat. If not, lantak ko situ.  Since dia masih tercari2 lagi pekerjaan memilih sgt dia dok tumpang kat umah sewa cousin dia yg sorang lagi tuh.   Aku benarnya kan, rasa yg dia ni memilih sgt nak carik keje sbb tu sampai la ni dah hampir bbrapa bulan mengganggur.  Ari tu ada part time sales asst kat Isetan, aku suh pi.  Tak pegi pun.  Pastu cousin dia suh kol satu company tu nak kerani..usahkan nak pegi. Kol pun idak. Mana le tak sakit ati.

First masa aku dapat resume dia tu aku ada gak tolong2 carik2 kat internet. Masa tu aku tak rasa nak tgk or baca pun resume dia.  Tapi lepas bebelas application hantar satu pun tak sangkut gitu..aku jadi cuak dan sangsi.  So, satu hari masa aku agak free aku bukak ler resume dia yg ada dalam 4 pages gitu kot.  My GOD. No wonder ler takde org nak panggil interview ke apa. Dah le resume mcm bdak level SPM pnye taraf. Katanya ada Ijazah in Multimedia Industry gitu.  Tapi buat resume alahai.  Kalau aku nak amik dia kje pun...usahkan berpangkat. Kerani pun lom tentu aku ingin nak offer dia tau. Gitulah aku rasa pada org laen yg baca resume dia.

Seriously, graduan Uni skg ni mmg takde kualiti langsung in sense of preparing resume.  No doubt aku ni tak berkelulusan tinggi, tapi aku ni dah lama ada pengalaman tolong2 HR department buat saringan.  Believed me first impression on your resume are the most important things before company could call for interview.  Dengan pengalaman zero, ada hati nak demand for gaji 2k and more??..apa barang??.

Since aku ni seorang auntie yg prihatin kan ditambah pulak aku rasa malu jer nk tgk resume dia tu, aku amik inisiatif utk tolong alter2 mana yg patut.  Dia pnye career objective tu bukan maen hebat. Tapi aku percaya tu suma kes cut and paste jer.  So, lepas dah alter2 tu pun aku try2 gak antar tempat lain dan antar se kopi kat dia.  Dgn harapan dia gunakan resume tu utk apply ler kat mana2 patut.

Again, attitude sgt penting dalam diri sesorang tu. Kalau ada masalah attitude, usah kata majikan aku yg sebagai auntie ni pun bosan tau nak layan.  Hari tu ada expo hari kerjaya kat PWTC, beria2 lah aku suh pegi. Sbb masa tu ada byk companies participate in.  Lgpun ada open interview masa tu. So that will be the good chance for her to get a job. Malangnya?? Hampeh.  Aku taktau dia ada pegi ke tak. Yg aku dgr dia dok sbok dating dating dating.  Lagi satu habit dia yg aku nyampah ialah x reti nak reply msj or tak reti nak bgtau awal2 kalau nak mintak tolong. Dasar tau.

Since dia menumpang kat umah cousin dia tu, baru ni cousin2 dia tu ada mengadu kat aku perihal dia nih. Dorang kata dah ler buang masa bergayut dgn BF kat phone, kalau org kol pakai no pelik sikit x mo angkat. Habis??? lau company nak panggil interview camne?. Dah tumpang kat situ kena la tong2 bayar sewa ye dak. Dia yg janji gitu.  Sudahnya bila time nk bayar sewa si cousin tnya jer bole dia jwap gini..Nanti aku mintak kat mak aku.. What the hack???.  Means dah dekat sebulan lebih menggangur ni dia tak pikir ke nak carik keje. Asik mintak kat mak jer.(mak dia kakak SP yg sulung).

So, masa pi PD tu cousin yg sorang lagi tu ada ngadu kat aku. Masa dia keluar umah nak pi jumpa kawan ke apa, minah ni tak reti nak budget timing to suit org pnye masa.  Dah ler kawan tu keje. Dia mana bole leisure2 suka2 kuar. Yg dia ni plak suka ati suh kutip kat LRT lah..amik kat JJ lah..amik kunci umah lah...mana ler org tak angin?.

Masa Pagi Isnin lepas tu, kami dah bagi tau suma2 org tu pack mana2 bag yg nak dimasukkan kat keta dulu. Sbb senang by time nak checkout takde le byk sgt bag nak hangkut.   So suma org tau sendiri nak amik segalamala baju luar dan dalam yg nak dipakai and tinggalkan kat atas katil.

Boleeh???? masa dah masuk dalam keta. SP dah locked baru ler terhegeh2 kata..spender dgn bra lupa nak amik???..ish, aku nak jer mencarut tau masa tu. Kalau kakak yg buat hal gitu mmg dah kena dari aku. Tpi sebb dia, aku tahan. Menyumpah jer dalam hati..kau ni kan!!!!.  Pas tu bole plak kata...takpe lah lepas mandi nanti pi kat keta balik. Bole amik semula.  Takke bengap pnye idea??.  Dah alang2 ko kat situ amik jer la sekali. Pandai2 lah ko nak bawak pi pool tu kan??. Afterall ko yg sengal sgt...sampai benda penting tu pun leh lupa..pe kata ko balik karang x yah pakai bra..x yah pakai spender boleee???.

Aku ni sgt cincai orgnya. Tapi aku sgt bengang betul dgn org2 yg berset minded gini.  Too selfish and  yet tak tau nak pikir yg mana penting yg mana tak. Tu lah sbbnya, patut pi carik keje, dia lebih rela pi happy2 hour dgn kawan. Rela pi Kelang umah boipren tu dari pikir nak search for a job.  Dah ler gitu, blum keje dah amik keta...sudahnya keta tu boifren pakai. Dan yg bayar tiap  bulan kesian kat abang dia tu....

Wei entahlah. Aku taktau nak ckp apa. Tu sbb aku kata, namanya belajar unibersiti tapi segala tindakan, tingkah laku, rancangan masa depan langsung hopeless tau. Kesian aku dgn mak bapak dia. Berpuluh ribu abis belajar kat Uni, dia suka2 ati jer menghabiskan masa tanpa pikir dia tu patut carik keje. Malang betul mak bapak dia kan?.

Sampai la ni aku dgr masih tak dapat keje. Mula2 aku concern ler nak tnya. lelama aku  bosan dan lantak ko ler.  Cousin2 dia pun sama gak. Ada masa dorang sengaja secretly kuar makan senyap2.  Or lepak kat umah cousin lagi satu yg dah kawin tu sampai tghmalam baru balik umah.

Aku bkan nak jadik batu api pada anak2 sedara yg lain tu..tpi dorang sendiri yg kata kat aku dah fed up berbuat baik kepada yg sorang tu. Sbb sgt selfish.....tak pernah pikir perasaan org laen. Tak pernah fikir apa org lain senang ke idak. Yg dia tau benda dia settle dah. Org laen dia x amik kesah.

Orang cenggitu, eloknya dok jer dgn mak bapak kan..afterall  mak bapak kan 'kaya' sgt bole tanggung..x yah nak menyusahkan org lain ok...

No comments: